Linda de Haas kan zich geen leven voorstellen zonder de natuur. Ze geniet van de inzet en passie van de vrijwilligers met wie ze mag samenwerken, maar vraagt zich ook af waarom er zo weinig jonge vrijwilligers zijn. Als kind speelde ze altijd buiten, het liefst klimmen en ontdekken in de strook met bossen en struiken bij de sportvelden tegenover haar huis in Arnhem. Tijdens haar middelbareschooltijd dacht ze na over wat ze zou gaan studeren op een universiteit, tot ze zag dat er ook een HBO Bos- en Natuurbeheer was. Ze voelde zich meteen weer getrokken tot dit: in de natuur zijn en die praktisch en effectief helpen. Ze zegt dat de natuur haar altijd weer naar zich toe trekt.
